Family Clinic
Door: Aldert & Patricia
Blijf op de hoogte en volg Familie
01 Februari 2014 | Oeganda, Mukono
Morgen zondag; Onze zondag is echt een heerlijke dag om als gezin samen te zijn, te relaxen en naar de kerk te gaan. Twee weken geleden werd de worship geleid door de kliniek (samen met het vaste zanggroepje), waaronder ook ik. Waarbij de dr Barbera, verpleegkundige Faith en receptioniste Christine dit leidden. Ook al heb ik geen zang-talent, zingen met elkaar voor God is fijn. En dan vooral de engelstalige nummers, gelukkig voor mij hadden ze maar twee oegandese songs.
Vorige week was ook een verdrietige week. Baby Roberta (bijna 4 maanden) is overleden. Toch nog onverwachts, ze lag in het ziekenhuis ivm longontsteking (ademhalingsproblemen). Ze is veel ziek geweest en het was een ziek meisje met weinig weerstand; veel infecties tegelijk (als gevolg van aids). Voor ons op een andere manier emotioneel, niet zozeer omdat je Roberta zo goed kende. Maar meer om het verdriet wat je ziet bij degenen die zo dicht bij haar betrokken zijn (Piet & Pita, maar ook de verzorgers van het baby-huis) en dat het zo'n jong leven is. Je wilt een kind zien opgroeien, zien spelen. God heeft anders beslist in Zijn plan. En de dood heeft niet het laatste woord. Het was bijzonder om als familie van Noah's Ark het verdriet, de rouw te delen. Maar ook de troost op een toekomst in de hemel. De dag erna (woensdag) was haar begrafenis, waarbij we eerst een dienst hadden met alle kinderen vanaf 6 jaar, die de pastor leidde. Waarbij de boodschap duidelijk was; ben je klaar om God te ontmoeten? God heeft ons behoud op het oog. Maar wat doe jij, nu je hier zit, hoort en weet dat de dood een keer komt. Misschien morgen, misschien over 50 jaar.
De zondag erop werden er drie nieuwe kinderen opgedragen; Samantha (een baby), Charles (2jr) en Nickson (+/-10jr). Ook voor hen zijn nieuwe sponsors nodig, als je hen wilt helpen neem een kijkje op de site van NACMU voor meer informatie.
Zoals gezegd de vorige keer nu wat meer over het werk in de kliniek. Het kan soms erg druk zijn met de Homecare-kinderen, dit zijn de kinderen van het kinderhuis die ziek zijn. Daar is een 'zieken' kamer. Als er bijv een peuter ziek is komt er een aunty naar de kliniek. Na gezien te zijn door de arts + labafname wordt het behandelplan uitgevoerd door de verpleegkundigen. Veelvoorkomende diagnoses zijn; luchtweginfecties/longonsteking en malaria. De behandeling kan bijv zijn antibiotica via een infuus, deze wordt dan ingebracht of andere medicatie. Of infuus voor extra vocht bij uitdroging. Dit wordt dan gegeven in het kinderhuis.
Wat je hier boven leest is dan ook de reden dat de 'Noah's Ark Family clinic' is opgericht in 2009. Met name voor de kinderen uit het kinderhuis en de kinderen van school. Maar ook voor de mensen uit de omwonende dorpen. Een ander groot deel is de zorg rondom de zwangere vrouw. Er is een verloskundig spreekuur, elke zaterdag is er de mogelijkheid om echo's te laten maken. Voor termijnbepaling maar ook de liggings-echo's. Daarnaast is er elke dinsdagmorgen immunisatie. Een consultatiebureau waarbij de moeders met hun kind komen voor gewicht, vaccinaties, advies. Welke wordt genoteerd op een eigen groeikaart. En natuurlijk 7x24uur de mogelijkheid om te bevallen. Waarbij ik een aantal keer bij geweest ben. Wat veelal voor mooi momenten zorgt. Helaas soms ook voor hele verdrietige. En don't forget de ambulance die ingezet wordt als er problemen zijn en er meer ziekenhuis-zorg nodig is.
En natuurlijk, last but not least, de malnutrition-unit (ondervoedingscentrum). Welke opgezet is in 2013. Dit nieuwe project heeft zijn opening gehad met de open-dag in Oktober in Nederland. Een proost met een glaasje melk. Om zo ook dit project te promoten voor financiering. Als je het leuk vind moet je maar op de site van NACMU kijken, daar staat een filmpje over het ondervoedingscentrum. Waar ik eerder al schreef over John, Reagan en Silas en in de vorige blog over een nieuw jongetje David, zijn er deze week 4 nieuwe babies binnen gebracht. Waarbij het fijn is om hierbij mee te helpen om de zorg te verlenen, maar ook schrijnend om te zien hoe zwaar ondervoed deze kindjes zijn. Zo zijn er twee babies vanuit het baby-huis waar David ook vandaan komt. Een meisje Swabula en een jongetje Shafiq. Beide 4-5 maanden met een gewicht van 4kg. Vooral Shafiq was erg ziek. Hiervoor werd hij behandeld. Op een gegeven moment was hij te ziek om zelf te drinken en kreeg een sonde, maar gelukkig gaat het nu de goede kant op en drinkt hij zelf zijn fles. Vrijdag kwam Akisam, een jongetje van bijna een jaar (4kg). Bid voor de groei en de gezondheid van deze kostbare kindjes.
Ook hebben we (Miranda, Thera en ik) begin vorige week 'First Aid' lessen gegeven aan twee groepen. Aan de hand van een korte casus hadden we dialoog met de groep over wat ga je doen in deze situatie en daarna een stukje theorie over wat je werkelijk ga doen. Hierbij hadden we 11 onderwerpen, zoals; bloedneus, brandwonden, verstikking, splinter, glas op de grond etc. Aan het eind hadden we een quiz wat erg leuk was en bij >65 punten je een certificaat kreeg.
Later deze week hebben we een BLS-les gegeven voor de kliniek (dokter / verpleegkundigen / verloskundigen / laborant / receptionist). Er waren twee oefenreanimatie-baby's gearriveerd (via-via meegebracht uit Nederland) waarbij je juist ook de beademing goed kon oefenen omdat de borstkas echt op en neer ging. Zo hebben we alles behandelend van pasgeborene, kind tot volwassene.
Zeker goed om nog is te herhalen over een paar maanden.
Al met al wordt het een erg klinische blog, volgende keer zal Aldert weer schrijven.
Volgende week is de grote vakantie hier voorbij en begint school weer. Ook Sarah mag als zij het leuk vind, naar de baby-class (3-jarigen). Ze voelt zich ondertussen hier echt wel op haar gemak, mede denk door het vakantieprogramma waar ze +/-4x in de week naar toe is geweest. Ook merk je dat ze veel vragen/opdrachten in het Engels begrijpt, alleen antwoord ze vaak wel in het Nederlands. Hoe dan ook, we gaan het gewoon zien. Sarah heeft er in ieder geval zin in, haar uniform ligt al klaar ;-).
Zoals je op de foto's ziet heeft Sarah een nieuw kapsel, t lijkt wel een pruik (tis een beetje groots uitgevallen vinden wij). Sarah wilde hetzelfde haar als Iscah en net als zij kraaltjes. Dat ziet er bij deze kinderen dan ook echt superleuk uit, maar ik was erg benieuwd hoe het bij Sarah zou staan. Nadat wij overtuigd waren door haar dat ze dit echt wilde en ook heel lang ging stilzitten, wilde aunty Viola dit bij haar doen. Petje af hoor, voor allebei. Aunty Viola voor haar geduld en Sarah omdat ze het zo verbazingwekkend goed deed! En dit is het resultaat; Sarah is er blij mee! Dus prima!
Zoals jullie lezen hebben wij het erg naar onze zin en ons plekje ook wel gevonden. Daar zijn we dankbaar voor. Hoop dat jullie zo weer een beetje op de hoogte zijn van ons leven hier.
Lieve groet van ons 4-en.
Vorige week was ook een verdrietige week. Baby Roberta (bijna 4 maanden) is overleden. Toch nog onverwachts, ze lag in het ziekenhuis ivm longontsteking (ademhalingsproblemen). Ze is veel ziek geweest en het was een ziek meisje met weinig weerstand; veel infecties tegelijk (als gevolg van aids). Voor ons op een andere manier emotioneel, niet zozeer omdat je Roberta zo goed kende. Maar meer om het verdriet wat je ziet bij degenen die zo dicht bij haar betrokken zijn (Piet & Pita, maar ook de verzorgers van het baby-huis) en dat het zo'n jong leven is. Je wilt een kind zien opgroeien, zien spelen. God heeft anders beslist in Zijn plan. En de dood heeft niet het laatste woord. Het was bijzonder om als familie van Noah's Ark het verdriet, de rouw te delen. Maar ook de troost op een toekomst in de hemel. De dag erna (woensdag) was haar begrafenis, waarbij we eerst een dienst hadden met alle kinderen vanaf 6 jaar, die de pastor leidde. Waarbij de boodschap duidelijk was; ben je klaar om God te ontmoeten? God heeft ons behoud op het oog. Maar wat doe jij, nu je hier zit, hoort en weet dat de dood een keer komt. Misschien morgen, misschien over 50 jaar.
De zondag erop werden er drie nieuwe kinderen opgedragen; Samantha (een baby), Charles (2jr) en Nickson (+/-10jr). Ook voor hen zijn nieuwe sponsors nodig, als je hen wilt helpen neem een kijkje op de site van NACMU voor meer informatie.
Zoals gezegd de vorige keer nu wat meer over het werk in de kliniek. Het kan soms erg druk zijn met de Homecare-kinderen, dit zijn de kinderen van het kinderhuis die ziek zijn. Daar is een 'zieken' kamer. Als er bijv een peuter ziek is komt er een aunty naar de kliniek. Na gezien te zijn door de arts + labafname wordt het behandelplan uitgevoerd door de verpleegkundigen. Veelvoorkomende diagnoses zijn; luchtweginfecties/longonsteking en malaria. De behandeling kan bijv zijn antibiotica via een infuus, deze wordt dan ingebracht of andere medicatie. Of infuus voor extra vocht bij uitdroging. Dit wordt dan gegeven in het kinderhuis.
Wat je hier boven leest is dan ook de reden dat de 'Noah's Ark Family clinic' is opgericht in 2009. Met name voor de kinderen uit het kinderhuis en de kinderen van school. Maar ook voor de mensen uit de omwonende dorpen. Een ander groot deel is de zorg rondom de zwangere vrouw. Er is een verloskundig spreekuur, elke zaterdag is er de mogelijkheid om echo's te laten maken. Voor termijnbepaling maar ook de liggings-echo's. Daarnaast is er elke dinsdagmorgen immunisatie. Een consultatiebureau waarbij de moeders met hun kind komen voor gewicht, vaccinaties, advies. Welke wordt genoteerd op een eigen groeikaart. En natuurlijk 7x24uur de mogelijkheid om te bevallen. Waarbij ik een aantal keer bij geweest ben. Wat veelal voor mooi momenten zorgt. Helaas soms ook voor hele verdrietige. En don't forget de ambulance die ingezet wordt als er problemen zijn en er meer ziekenhuis-zorg nodig is.
En natuurlijk, last but not least, de malnutrition-unit (ondervoedingscentrum). Welke opgezet is in 2013. Dit nieuwe project heeft zijn opening gehad met de open-dag in Oktober in Nederland. Een proost met een glaasje melk. Om zo ook dit project te promoten voor financiering. Als je het leuk vind moet je maar op de site van NACMU kijken, daar staat een filmpje over het ondervoedingscentrum. Waar ik eerder al schreef over John, Reagan en Silas en in de vorige blog over een nieuw jongetje David, zijn er deze week 4 nieuwe babies binnen gebracht. Waarbij het fijn is om hierbij mee te helpen om de zorg te verlenen, maar ook schrijnend om te zien hoe zwaar ondervoed deze kindjes zijn. Zo zijn er twee babies vanuit het baby-huis waar David ook vandaan komt. Een meisje Swabula en een jongetje Shafiq. Beide 4-5 maanden met een gewicht van 4kg. Vooral Shafiq was erg ziek. Hiervoor werd hij behandeld. Op een gegeven moment was hij te ziek om zelf te drinken en kreeg een sonde, maar gelukkig gaat het nu de goede kant op en drinkt hij zelf zijn fles. Vrijdag kwam Akisam, een jongetje van bijna een jaar (4kg). Bid voor de groei en de gezondheid van deze kostbare kindjes.
Ook hebben we (Miranda, Thera en ik) begin vorige week 'First Aid' lessen gegeven aan twee groepen. Aan de hand van een korte casus hadden we dialoog met de groep over wat ga je doen in deze situatie en daarna een stukje theorie over wat je werkelijk ga doen. Hierbij hadden we 11 onderwerpen, zoals; bloedneus, brandwonden, verstikking, splinter, glas op de grond etc. Aan het eind hadden we een quiz wat erg leuk was en bij >65 punten je een certificaat kreeg.
Later deze week hebben we een BLS-les gegeven voor de kliniek (dokter / verpleegkundigen / verloskundigen / laborant / receptionist). Er waren twee oefenreanimatie-baby's gearriveerd (via-via meegebracht uit Nederland) waarbij je juist ook de beademing goed kon oefenen omdat de borstkas echt op en neer ging. Zo hebben we alles behandelend van pasgeborene, kind tot volwassene.
Zeker goed om nog is te herhalen over een paar maanden.
Al met al wordt het een erg klinische blog, volgende keer zal Aldert weer schrijven.
Volgende week is de grote vakantie hier voorbij en begint school weer. Ook Sarah mag als zij het leuk vind, naar de baby-class (3-jarigen). Ze voelt zich ondertussen hier echt wel op haar gemak, mede denk door het vakantieprogramma waar ze +/-4x in de week naar toe is geweest. Ook merk je dat ze veel vragen/opdrachten in het Engels begrijpt, alleen antwoord ze vaak wel in het Nederlands. Hoe dan ook, we gaan het gewoon zien. Sarah heeft er in ieder geval zin in, haar uniform ligt al klaar ;-).
Zoals je op de foto's ziet heeft Sarah een nieuw kapsel, t lijkt wel een pruik (tis een beetje groots uitgevallen vinden wij). Sarah wilde hetzelfde haar als Iscah en net als zij kraaltjes. Dat ziet er bij deze kinderen dan ook echt superleuk uit, maar ik was erg benieuwd hoe het bij Sarah zou staan. Nadat wij overtuigd waren door haar dat ze dit echt wilde en ook heel lang ging stilzitten, wilde aunty Viola dit bij haar doen. Petje af hoor, voor allebei. Aunty Viola voor haar geduld en Sarah omdat ze het zo verbazingwekkend goed deed! En dit is het resultaat; Sarah is er blij mee! Dus prima!
Zoals jullie lezen hebben wij het erg naar onze zin en ons plekje ook wel gevonden. Daar zijn we dankbaar voor. Hoop dat jullie zo weer een beetje op de hoogte zijn van ons leven hier.
Lieve groet van ons 4-en.
-
01 Februari 2014 - 19:55
Angela:
hallo daar,
fijn om te lezen dat het allemaal goed met jullie vieren gaat! Ruth is een beetje jaloers op je sarah want ze wil ook naar school! ze zei gister toen ze het van oma hoorde dat ze ook naar oeganda ging! goed je best doen op school he! super dat jullie daar ook weer dingen kunnen doorgeven aan de mensen daar! we wensen jullie veel sterkte toe met het verwerken van al die verdrietige en heftige dingen! maar ook fijn om te lezen dat jullie met elkaar zo genieten! we bidden voor jullie! lieve groet van henry en angela deborah en samgar en ruth -
01 Februari 2014 - 20:09
Marita :
Dat ging niet helemaal goed hij stond opeens bij jullie vorige blog...
hier alsnog:
Heerlijk bij een knetterend vuurtje, het ruisen van de wind, relaxed op een
zitzak jullie blog lezen. :) Dat is genieten en zo kom ik de 'winter' wel door! ;)
dikke knuf je zus(je) :)
-
01 Februari 2014 - 20:22
Opa En Oma De Gruyter:
Hoy, we zeiden net een half uurtje geleden tegen elkaar, nog niets hgelezen uit Oeganda! En ziedaar!
Wat een andere Sarah is dat geworden, wij vinden het blonde haar toch beter bij haar passen, maar misschien vind ze zelf nu meer bij de kinderen daar passen.`t Is ook echt haar met meisje! En Aldert, jij in een zanggroepje??
Nooit gedacht! Goed hoor. Wat verdrietig van Roberta, ja, ook die kant van het leven is er! Fijn dat Patricia er zo goed kan helpen. De helft zit er al weer op voor jullie. Vind je vast niet leuk!
verder geen nieuws waar ik hierover schrijf.
Groeten en gezegende zondag gewenst.
Je pa en ma -
01 Februari 2014 - 21:01
De 3 Vonkie's:
Fijn om jullie verslag weer te mogen lezen, en dat jullie met elkaar daar zorg en kennis mogen overdragen. jullie maken inderdaad ook zeer ingrijpende verdrietige situatie's mee. wel rijk om te lezen hoe de boodschap ook daar uit mag gaan om "Het ene nodige, de Heere in ons leven te zoeken". Sarah, wat zijn je haartjes mooi geworden, het ziet er erg leuk uit en dan al die verschillende kleurtjes. Leuk dat je volgende week ook daar naar school mag, en mama schrijft dat je al aardig engels praat, knap hoor! Wij zijn blij om te mogen lezen, dat jullie daar je plekje hebben gevonden, dank aan de Heere ook hierin. Een fijne zondag toegewenst en dat Het levende Woord ook weer mag uitgaan. Een citaat van Maarten Luther: Waar het Woord klinkt, daar is God. Daar is Zijn huis.
Alle vier de hartelijke groeten, energie, vreugde en sterkte toegewenst in alles wat jullie daar mogen doen.
Familie T.A. Vonk ( Theo, Jacqueline & Dolf ) -
01 Februari 2014 - 23:00
Auntie Thera:
Leuuk, Sarah naar school! :) En wat een metamorfose, grappig! Wat mis ik de zwangere vrouwen / kindjes op het cb / Silas (leuk met m'n telefoon:)) / etc etc! Je hebt het maar druk in de kliniek! Ik bid mee voor ze.. Fijne tijd nog met elkaar!! -
01 Februari 2014 - 23:42
Ma Oosterwijk:
Lieve allemaal,
Wat hebben we weer genoten van jullie verhaal , we keken er naar uit en Sarah wat zijn je haren
mooi geworden met al die gekleurde kraaltjes. echt prachtig!
Wat mooi om te lezen dat jullie als één familie in blijde en verdrietige momenten om elkaar heen mogen
staan.
We wensen jullie heel veel sterkte/liefde en Gods zegen bij jullie werk.
Veel liefs van je pa en ma en een dikke knuffel voor Sarah en Amos
-
02 Februari 2014 - 11:54
Miranda:
Staat Sarah leuk, het schooluniform! Leuk om dit verslag te lezen, maar oh, wat mis ik het! Heb echt heimwee, dus wie weet tot over een paar weken ;) Nee grapje, zit er voorlopig niet in. Goede tijd gewenst! -
03 Februari 2014 - 20:15
Agnes:
Fijn om steeds te kunnen lezen hoe het met jullie gaat. Bijzonder dat je toch zo snel bij de ´familie´ hoort en lief en leed met elkaar kunt delen. Ook kun je de mensen daar daadwerkeliijk mooie dingen leren, dat lijkt me wel echt fijn...Sterkte bij alle moeilijke dingen daar en nog een goede tijd gewenst. -
04 Februari 2014 - 13:52
Jan En Lenie:
Wat leuk om jullie belevenissen te volgen, en fijn dat jullie je daar ook thuis voelen. Het zal niet altijd meevallen, want er zijn toch veel verdrietige dingen, maar gelukkig ook veel mooie dingen. Wij wensen jullie heel veel sterkte met het bijstaan van al die mensen en kinderen, die dit heel hard nodig hebben.
Wij wensen jullie nog een goede en fijne tijd met veel liefde voor dit werk en Gods zegen!
Groetjes,
Jan en Lenie van Pelt
-
04 Februari 2014 - 15:46
Marjolijne:
Zo leuk om weer jullie verhalen te lezen! En prachtig kapsel van Sara! Ik kan me helemaal inleven in haar verlangen! -
06 Februari 2014 - 14:00
Isabelle:
Wat leuk om alles weer te lezen! Patries nog bedankt voor de link van de kliniek waar jullie toen zijn geweest! Ik heb heel de site afgekeken en het zag er heel mooi en leuk uit! Wel heftig hoor!
Sarah!!! Wat heb jij mooi haar zeg! Het staat heel leuk en vrolijk zeker met al die kraaltjes! Ik zal het ook wel willen! En wat is je schooluniform mooi, met al die vrolijke kleurtjes! ;)
Ik hoop dat je het naar je zin mag hebben op school! ;)
Liefs Isabelle -
09 Februari 2014 - 15:34
Henry:
hey zussie!
alles goed daar? echt leuk om wat van jullie te lezen. ik heb nu even tijd in het weekend dus ik dacht laat ik ff wat schrijven. hier gaat het prima hoor.
sarah is echt een heel ander meisje met dat donkere haar!! wat leuk ook dat ze al naar school gaat. dat zal voor amos wel wennen zijn denk ik. maar volgens mij vermaakt die zich wel
succes daar verder met jullie taken en ik bid voor jullie.
tot gauw.
liefs henry -
13 Februari 2014 - 20:28
Gerda En Jan :
Wat leuk om zo jullie verslagen te lezen.heb het eindelijk gevonden,wat maken jullie mee.
Hopen jullie morgen weer te ontmoeten. groetjes van ons -
17 Februari 2014 - 21:17
Martine:
Wat bijzonder wat jullie allemaal meemaken. En wat n mooie foto's! Wat worden de kindjes al groot. Geniet ervan, jullie doen mooi werk! Grt Martine -
21 Februari 2014 - 19:01
Thera:
364x bekeken...! Logisch, we wachten op jullie volgende blog! ;-)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
