Gezinsuitbreiding

Hallo lezers, hier weer een bericht vanuit Noah's Ark. We zagen het weer in Nederland, dat er bij jullie winterse neerslag zou kunnen vallen. Doen jullie wel voorzichtig en kleed je lekker warm ;-). Hier wordt het weer, op een enkele hoosbui na, steeds beter. Zo rond de 25-30 graden. Vanmiddag heeft Aldert de zon hier onderschat en ziet nu mooi rood. Het zal toch vreemd zijn om de winter over te slaan. Zeker als er ijs komt te liggen gaat het bij ons even kriebelen. We zagen gisteren in een winkel in Mukono een kerstboom staan en er klonk ook een kerstdeuntje. Dat doet toch wat surrealistisch aan bij 25 graden.

Verder ben ik (Aldert) nu begonnen om samen met Hans (ook nederlandse vrijwilliger) wat kleine reparaties te doen aan wat speeltoestellen. Ook maken we een nieuwe schommel voor de peuters. Je zou denken dit is zo gedaan maar vergeet niet dat we in Afrika zijn. Op 1 dag zijn we al blij dat we stammen op maat hebben gezaagd en gaten erin voorgeboord hebben. Verder kreeg ik van een andere vrijwilligster een paar spelregelboekjes van wat nederlandse spelletjes die in het Engels vertaald moeten worden en dat mocht ik ook doen, dus dat kan ik mooi 'thuis' doen op het moment dat Patries werkt.

Vanuit het ondervoedingscentrum kunnen we vertellen dat het met de twee jongens voorzichtig de goede kant opgaat. Ze zijn langzaam aan het groeien en verdragen de voeding goed. Je ziet dat er weer wat meer energie uitstraalt en nu en dan krijgen we een glimlach te zien. Verder neem ik soms Sarah een poosje mee naar de kliniek, zij speelt dan met het dochtertje van de schoonmaakster die ongeveer net zo oud is. Het is hier niet ongewoon om je kind tijdens je werkzaamheden mee te nemen. Van de week was ik meegeweest een baby ophalen met de eigen ambulance die ze hier hebben (met loeiende sirenes, ook weleens bijzonder om mee te maken). Op het politiebureau aangekomen kregen we de baby te zien die gevonden was in een suikerrietplantage. Pasgeboren en weggegooid... de navelstreng was afgebonden door een oud vrouwtje die hem gevonden had met een smerig koordje. Het jongetje zat met name op zijn gezichtje en hoofdje onder de schaafwonden, zijn oogjes waren gezwollen en de volgende dag bij het schoonmaken hiervan kwamen er eitjes uit (van vliegen). De hele situatie raakt je moederhart. Het is te makkelijk om hierover te oordelen, hoe wanhopig moet je als moeder zijn om dit te doen? Het is mooi om te zien hoe dit jongetje een warm welkom op Noah's Ark kreeg en de naam Jeriah ontving , wat aangeraakt door God betekent. Tegelijk kreeg hij hiermee 159 broers en zussen want het was het 160ste kindje in deze steeds groter wordende familie. Jeriah is de afgelopen dagen goed opgeknapt en is een mooie, gezonde baby.

Zaterdag zijn we na Patricia's werk s middags weer eens met ons vieren naar Mukono gegaan op de boda-boda en dat ging zo waar goed deze keer. Nu had ik wel tegen Patricia's chauffeur gezegd dat ik het geld bij me had. Hij deed dus zijn uiterste best om die van mij bij te houden. Bergop liep zijn brommert niet zo best, maar naar beneden haalde hij ons dan steeds weer bij. 's Avonds hadden we met vier andere vrijwilligers een mini-BBQ op het pleintje tussen onze huisjes en dat was erg gezellig! Zondag is Patries weer met Sarah naar de zondagschool en kerk geweest. Maandagmorgen houden ze met wat personeel en vrijwilligers een weekopening en daar ben ik dan heengegaan. Stukje lezen, uitleg en dan een kringgebed.

Iedere maandagavond hebben we met de nieuwe vrijwilligers die dit leuk vinden, les in de Oegandese taal. En zo kunnen we nu begroeten, bedanken en vragen hoe het gaat. Dus in huis doen we nu rollenspel ;-). Grapje natuurlijk. Sarah probeert ook wat te oefenen met wat engelse woordjes als 'thank you' en 'bye bye' en Amos heeft zijn eigen taal.

Vandaag was ik (Patricia) vrij om mijn haar te laten vlechten. Aunty Sarah stond hier om half 9 voor de deur en zonder pauze ging zij door tot half 5, toen was het klaar... en het resultaat mag er zijn (zegt Aldert). Wel fijn dat hij er zo over denkt want hij moet er tegenaan kijken.

We gaan er weer even mee stoppen voor deze keer. We zijn dankbaar dat we onze draai steeds meer mogen vinden en dat we gezond zijn. We hopen tot de volgende keer! Lieve groet van ons 4-en.