Balkonscene voor ons zijden huwelijk

Goedendag allemaal, hier weer wat wel en wee vanuit Mukono. Er zat weer even tussen maar dat komt vooral omdat we niet zoveel beleven. Niet zoveel beleven?? Nee dat klopt. Dat komt omdat we eigenlijk heel de dag aan het werk zijn en weinig tijd overhouden voor andere dingen. Mijn werk (Aldert) is vrij druk momenteel. Ze zijn hier al een paar maanden aan het bouwen aan een nieuw gebouw voor de meisje die hier studeren. Dit zijn dus studenten die van buiten Noah's ark komen, maar ze zijn hier wel de hele week intern. We zien er veel trouwens zondags ook in de kerk dus ik vraag me af of ze uberhaupt tijdens het schooljaar wel naar huis gaan. Misschien alleen tijdens de vakantie's? Zal ik nog eens navragen. Nu zijn ze zoals ik al zei dus een nieuw gebouw voor deze meisjes aan het bouwen. Er moeten in de toekomst zo'n 80 tot 100 meisjes in gehuisvest worden. Papa Piet had een nieuw systeem bedacht om de toiletten en de douches te maken. Van plastic panelen. Dit omdat het goedkoper is (heel belangrijk!), verkrijgbaar in Uganda en hygiënischer. Ook komen ze op pootjes zodat ze zo'n twintig centimeter boven de vloer komen en je er dus onderdoor kunt schoonmaken. Samen met Jan die hier drie weken was hadden we al het nodige voorbereidende werk gedaan en nu ben ik dus bezig om deze hokjes in elkaar te zetten en te installeren. Grappig is nog wel om even te vertellen dat Papa Piet voor de douchecabine's 32 hokjes gepland had. Op een gegeven moment toen we op de bouwplaats met de uitvoerder wat aan het passen en meten waren kwam het gesprek erop dat het wel erg veel ruimte in beslag nam. Toen Piet redeneerde dat 32 hokjes toch wel nodig waren voor 80/100 meisjes en aan de uitvoerder vroeg hoeveel hij er gemaakt zou hebben, deze meer aan 20 had gedacht. Toen zijn we toch maar even naar de hoofdonderwijzeres gelopen. Toen Piet haar voorlegde hoeveel douchecabine's we volgens haar moesten maken dacht ze aan rond de tien!! Toen Papa Piet haar zei dat het dan spitsuur zou zijn om 6 uur zei ze dat degene die om zes uur geen leeg hokje zouden kunnen vinden, de volgende keer waarschijnlijk om half 6 zouden gaan douchen. Toen werd maar besloten om 16 cabines te maken. Momenteel gaat het allemaal iets minder vlot omdat al een week of wat de stroom eraf ligt.
Gelukkig hebben ze hier een generator zodat de kliniek en de meeste huisjes stroom blijven hebben (wat wel weer een grote kostenpost aan stookkosten is) maar in de workshops is er dus al een week geen stroom. Dat vertraagd de boel allemaal een beetje. Daar ben ik dus hele dagen aan bezig.

De laatste zaterdagen heb ik ook de jeugd gereden. Er was een voetbal toernooi voor meisjes en één voor jongens. Op de eerste zaterdag, drie weken terug stonden Piet en ik allebei met een auto om 7 uur 's morgens bij de poort om ze weg te brengen toen een van de leraren een smsje kreeg dat het niet doorging. Dat is dus ook Uganda. De week erna ging het beter en heb ik ze 's morgens weg gebracht en 's middags om een uur of 4 ben ik er weer gaan kijken. Hadden ze al een hele wedstrijd gespeeld van twee keer tien minuutjes. Mooi om te zien dat ze heel geduldig uren kunnen wachten hier. Kunnen wij nog wat van leren. Rond 5 uur mochten ze nog een keer spelen. Toen we weer naar huis gingen paste het niet allemaal dus ik ben twee keer heen en weer gereden. Rond een uur of acht was ik thuis.

Zondag was de worship in de kerk onder leiding van de kliniek. Erg leuk!Er is tijdens iedere dienst ook ruimte voor presentaties. Daar heeft de kliniek twee presentaties gegeven. Ik (Patricia) had de kliniek een Nederlandse song geleerd; een rivier vol van vrede. Welke we zongen eerst in het Nederlands en daarna in het Engels. Zij hadden mij een Oegandese song geleerd, het is jammer dat ik het niet kan laten horen, het was een erg mooi lied.

Momenteel zijn er twee vriendinnen van Patricia hier en daar zitten we 's avonds lekker mee te kletsen. Zo blijft er weinig tijd over en vliegen de dagen voorbij. Patries is ook bezig met van alles en nog wat. In het ondervoedingscentrum is het momenteel heel erg rustig en zijn veel van de kinderen die ondervoed waren (gelukkig) ontslagen. Maar er zijn nog veel andere dingen te doen, zoals het ordenen van dossiers en schrijfwerk in de kliniek zoals rapporten maken. Ook probeert ze zich meer te verdiepen in de problematiek van ondervoeding. Verder doet ze momenteel op woensdagavond samen met Christiaan de tienerclub. Afgelopen vrijdag is ze samen met Rachel en Mariella naar Kampala geweest. Weer lekker lunchen bij bakker Brood en natuurlijk de gebruikelijke craftmarkt waar je zelfgemaakte souveniers kunt kopen.

Verder waren we donderdag 4 jaar getrouwd. We wilden het min of meer voorbij laten gaan zonder er veel aandacht aan te besteden. We waren gewoon aan het werk gegaan. Ik ben nog wel even naar Mukono geweest om een bosje bloemen te kopen. Ze hadden maar één soort en één kleur maar ik had dan toch iets om mee thuis te komen. Toen we wilden gaan eten kwamen er echter opeens een groepje vrijwilligers aan lopen. Waren door Rachel en Mariella uitgenodigd!! Echt heel leuk en grote verassing! Ze hebben meegegeten. Toen we klaar met eten waren kwam er nog een heuse zelfgebakken taart op tafel. Net toen we die aan wilden snijden kwam de band opeens bij ons de tuin inlopen. Die speelden onder aan ons balkon een paar liedjes. Het leek de balkonscene op Koningsdag wel. Maak je ook niet elk jaar mee ;-).

In de afgelopen weken hebben we contact met onze makelaar STEEF! opgenomen en staat ons huis weer te koop. Voor geinteresseerden, kijk maar op funda of de site van STEEF!; Gebroeders Potstraat 8, Nieuw-lekkerland. Nu hopen dat er meer kijkers komen dan de nul die er de vorige keer op afkwamen. Maar goed we hebben er maar één nodig natuurlijk. Aan de mooi door mijn verbouwde badkamer zal het niet liggen ;-).

Ook het weer valt nog niet tegen. Eerst was het wekenlang warm en kurkdroog, zo droog dat mensen zich toch wel zorgen begonnen te maken. Er is toen in de nieuwsbrief gevraagd of mensen wilden bidden voor regen en vorige week heeft het een paar dagen lang geregend. Niet de verwachtte hoosbuien na zo'n lange droge periode, maar een rustige regen die de tijd had om weg te lopen zonder halve paden weg te spoelen. Nu is het wel lekker. Beetje Hollands weer met wat wolken en zon. Soms dreigt het heel erg maar dan trekt het toch weer over. We zitten nu in de regenperiode maar dat valt erg mee. Volgens de mensen hier is het weer erg van slag.

Gisteren, vrijdag, zijn we met Mariella en Rachel naar een plaats geweest waar ze wandelingen door het regenwoud organiseren. Een klein uurtje hier vandaan. Je hebt verschillende route's. Van drie kwartier tot drie uur. Wij zij voor de wandeling van twee uur gegaan en het was leuk. Enorme bomen. De gids had alleen wel haast dus we waren na zo'n anderhalf uur weer klaar. Maar goed toen hadden we het ook wel gezien. Daarna aan de overkant van de weg nog even kipstokjes eten en wat drinken. Dit wordt verkocht door mensen die voor dat je gestopt bent al om je auto heen zwermen. Echt niet normaal. Heel opdringerig. Toch stoppen hier heel veel auto's en truck's voor.
Voor de allerergste vrijdagmiddag drukte waren we weer op Noahs ark.

Nou dit was het weer voor deze keer.

Vriendelijke groet vanuit Mukono van ons vieren.